حزب شهروندان افغانستان وبسایت رسمی حزب شهروندان افغانستان
شاید این مطالب برایتان مفید باشد
شام‌گاه سه شنبه ۱۶ عقرب باردیگر دشت‌برچی شاهد انفجار مهیب بود. این بار موتر مسافربری نوع کاستر هدف قرار گرفت و منجر به کشته و زخمی شدن ده‌ها انسان بی‌گناه گردید. کمتر از دو هفته قبل، انفجار وحشت‌ناک دیگر در کلپ ورزشی ملت در همین ناحیه رخداد و حدود ۳۰ جوان هزاره کشته و زخمی شدند. این در حالی است که طالبان مدعی تأمین امنیت سراسری و نابودی داعش در افغانستان هستند و حامیان منطقه‌ای و بین المللی شان در این زمینه کمپین راه انداخته اند. اما برای انسان هزاره نه تنها شرایط بهبود نیافته است بلکه بدتر نیز شده و نسل‌کشی هزاره‌ها به شکل وسیع و چند بعدی ادامه دارد.
از زمان که طالبان به قدرت برگشته‌اند هیچ گروه قومی و مذهبی مثل هزاره‌ها و شیعیان آماج حملات گسترده نبوده است. طالبان نه برای تأمین امنیت مردم هزاره/شیعه اقدامی کرده است و نه برای شناسایی و تعقیب عوامل کشتار. تنها اقدام ملموس طالبان خلع سلاح و ترخیص اجباری نیروهای مردمی بوده است که برای تأمین امنیت مساجد و مراکز تجمع هزاره‌ها/شیعیان بسیج شده بودند. با ترخیص اجباری نیروهای مردمی، عملا مراکز و محلات تجمع مردم هزاره/شیعه بدون هیچ چتر امنیتی، اهداف آسان برای دشمنان این مردم است. سلسله حمله‌های خونین نشان می‌دهد که مردم هزاره/ شیعه بی پناه‌تر از هر زمان دیگر در معرض نسل‌کشی عریان قرار دارند.
در ماه میزان اولین سال بازگشت طالبان به قدرت مساجد شیعیان/هزاره‌ها در قندوز و قندهار، هدف انفجارهای انتحاری بزرگ قرار گرفت و صدها نمازگزار کشته و زخمی شدند. در میزان سال بعد آموزشگاه کاج در غرب کابل هدف قرار گرفت و بیش از صد نوجوان آینده‌دار هزاره/شیعه به کام مرگ رفتند. در میزان سال جاری نیز نمازگزاران شیعه/ هزاره در مسجد امام زمان شهر پلخمری هدف حمله تروریستی قرار گرفته به خاک و خون کشیده شدند. در ماه عقرب، این دومین حمله به افراد ملکی در غرب کابل است که جان جوانان و مردم عادی را می‌گیرد. در کنار آن هزاره‌ها در غزنی، ارزگان، بهسود، بامیان، مزار شریف، دره صوف، بدخشان، پنجشیر، بغلان و جز آن توسط نیروهای طالبان یا کوچی‌های مسلح مورد حمایت شان کشته، زخمی، بازداشت، شکنجه و ناپدید شده‌اند. کوچ اجباری، اخاذی، وضع مالیات‌های کمرشکن، پرداخت پول‌های هنگفت به عنوان خون بهاء و یا قیمت زمین و مواشی بر اساس ادعاهای مطرح شده از سوی کوچی‌ها، همه نشان‌گر اعمال فشار بر هزاره‌ها/ شیعیان برای ترک افغانستان است.
طالبان در برابر این حجم وسیعی از کشتار و فشار، مسئول مستقیم است. شواهد نشان می دهد که طالبان نه تنها دغدغه‌ای برای تأمین امنیت هزاره‌ها/شیعیان ندارند بلکه به اشکال مختلف بسترساز و تسهیل کننده تداوم نسل‌کشی هزاره‌ها هستند. از این رو وظیفه جامعه جهانی و نهادهای مدافع حقوق بشر هست که نسبت به ادامه نسل‌کشی هزاره‌ها، حساسیت لازم را به خرج دهند. طالبان باید به عنوان گروهی که مدعی حکومت و تأمین امنیت است وادار به پاسخگویی شوند و نسل‌کشی هزاره‌ها رسما در مجامع حقوقی و سیاسی جهان به رسمیت شناخته شده و برای حفاظت از هزاره‌ها در سطح بین المللی اقدام شود.
