نشست دو روزه اسلو با موضوع بررسی چگونگی حکومت داری طالبان در ۲۲ ماه گذشته، پشت درهای بسته و بدور از چشم خبرنگاران برگزار گردید. از جزئیات مباحث مطرح شده در این نشست که نمایندگان طالبان در سطح پایین شرکت کرده بودند و چهرههای مطرح سیاسی مخالف طالبان نیز حضور نداشتند، اطلاعات در دست نیست. جزئیاتی که به صورت غیر رسمی از این نشست عمومی شده است نشان میدهد که این نشست راستای انتظارات مردم افغانستان قرار نداشته و دست آوردی نداشته است.
در حالی که نخستوزیر ناروی از ضرورت نیاز به مهارت میانجیگری سخن گفته است، عدم حضور نمایندگان احزاب و جریانهای مخالف طالبان، عدم دعوت از زنان افغانستان و حضور کمرنگ اعضای جامعه مدنی افغانستان، نشان میدهد که «مجمع اسلو» در راستای حل بحران افغانستان و ترسیم چشمانداز روشنی از صلح و ثبات در کشور ما ظرفیت لازم را ندارد. مهارت و ظرفیت میانجیگری ایجاب میکند که صدای واقعی مردم افغانستان و دغدغهها و نگرنیهای شان شنیده شود در پرتو چنین ملاحظاتی عملکرد حکمرانی طالبان مورد بررسی قرار گیرد.
از طرف دیگر یوناس گار استوره بر ضرورت سرمایهگذاری روی صلح تأکید کرده و اینکه چنین سرمایهگذاری در زمان مناسب، مکان مناسب و با مشارکت افراد مناسب صورت گیرد. این در حالی است که نه از جانب طالبان افراد با صلاحیت حضور داشتند و نه مخالفان و دیگر طرفهای شناخته شده سیاسی افغانستانی مشارکت داشتند و حتی خبرنگاران اجازه دسترسی به محتوای نشست را نداشتند. از جانبی هم گزارش شده است که کدام تصمیمگیری نبوده است و صرفا پیشنهادهای مطرح شده است و تبادل نظری صورت گرفته است.
در حالی که مردم افغانستان انتظار دارند که جامعه جهانی و کشورهای ذیدخل در مسایل افغانستان، همانطور که در بحث رسمیت اداره طالبان، بهگونه قاطعانه ایستادگی کردهاند در سایر اشکال تعامل و تسهیلات نیز از ابزارهای لازم سیاسی، دیپلماتیک و اقتصادی استفاده کرده اداره طالبان را در راستای پذیرش خواست جامعه جهانی و مردم افغانستان تحت فشار قرار دهند. در غیر این صورت خروجی چنین نشستهای جز عادی سازی حضور نمایندگان طالبان در نشستهای بین المللی، نادیده گرفته شدن تحریمهای اعمال شده بر آنها، بی توجهی به خواست و اراده مردم افغانستان و اهمال در قبال نقض گسترده حقوق بشر در افغانستان، نمیتواند باشد.