حزب شهروندان افغانستان وبسایت رسمی حزب شهروندان افغانستان
شاید این مطالب برایتان مفید باشد
یکی از اقدامات خصومتآمیز طالبان در بیش از دو سال گذشته علیه فرهنگ و تمدن این سرزمین، فارسیستیزی بوده است. در تازهترین مورد این گروه مانع برگزاری جشن فارغالتحصیلی دانشجویان دانشکده ادبیات فارسی دانشگاه بلخ شده و حتی به اساتید این دانشگاه اجازه شرکت در مراسم شخصی آنان را نداده است. رئیس این دانشگاه از امضا گواهینامههای فراغت دانشجویان ابا ورزیده است. پیش از این زبان فارسی را از لوحههای بسیاری از دانشگاهها حذف کرده بودند. مقامات طالبان تعمد به عدم استفاده از فارسی دارند و مکاتبهای اداری نیز از فارسی به پشتو تغییر یافته است. این در حالی است که افغانستان یکی از کانونهای درخشان و پر افتخار زبان فارسی در منطقه است و زادگاه چهرههای شاخص ادبیات فارسی محسوب میشود. بیش از ۶۰ درصد جمعیت کشور به زبان فارسی صحبت میکنند و زبان اداره و تاریخ کشور فارسی بوده و تمدن این سرزمین با فارسی پیوند ناگسستنی دارد.
فارسی تنها مربوط به فارسی زبانها نیست بلکه زبان کتابت و اداری پشتو زبانان این کشور نیز است. تاریخ احمدشاهی به زبان فارسی تدوین شده و تمامی مکاتبات و متون زمان عبدالرحمن خان به فارسی تهیه شده است. در صد سال اخیر از دوره امانی تا پایان جمهوریت، به رغم برخی تلاشهای قومگرایانه، زبان فارسی زبان مسلط اداره، دانشگاه، رسانه و چاپ و نشر کشور بوده است. قوانین اساسی افغانستان از جمله قوانین مصوب ۱۹۶۴ و ۲۰۰۴ زبانهای فارسی و پشتو را به صورت توأمان زبان رسمی کشور معرفی کردهاند. نفرت طالبان از زبان فارسی نشانه دشمنی این گروه با فرهنگ و تمدن این سرزمین است. از آنجایی که زبان، میراث پیشینیان را به نسلهای بعدی منتقل میکند و فارسی در سپهر تمدن پر بار این سرزمین میدرخشد، طالبان تحمل این درخشش را ندارند. تقلای مذبوحانه طالبان برای انزوا و حذف زبان فارسی گواه بر آن است که طالبان با فرهنگ و تمدن این سرزمین احساس بیگانگی میکنند.
به نظرمیرسد طالبان از نظر روانشناختی در برابر زبان فارسی، فراتر از بیگانگی احساس حقارت میکنند. این گروه که خود را در آیینه تمدن این سرزمین نمیبینند، تلاش دارند با حذف زبان فارسی از ادارات تحت کنترل خود، بر افتخارات این سرزمین پرده سکوت و فراموشی بکشند. از جانب دیگر احساس میشود طالبان با اقدامات خصمانهاش علیه زبان فارسی، پروژه بیگانگان مبنی بر کاشتن بذرهای عداوت و خصومت بین مردمان این سرزمین را به پیش میبرند. اما درخت تنومند و پر بار فارسی به حدی در این سرزمین عمق و ریشه دارد که مغولان را نیز در خود هضم کرد و طالبان عاجز از آن است که با اسلحه و خشونت بتوانند فارسیزدایی کنند.
