برخلاف اظهارات رسمی طالبان مبنی بر اینکه دیگر با تروریستهای جهانی مثل القاعده پیوندی ندارند، عبداللطیف منصور وزیر انرژی و آب این گروه به تازگی به جدایی ناپذیری از گروههای تروریستی مثل القاعده اذعان کرده است. در حالی که شواهد میدانی و گزارشهای رسمی از فعالیت بیش از بیست گروه تروریستی در قلمرو طالبان حکایت دارد، طالبان اما این امر را انکار میکردند. سخنگویان رسمی طالبان با توجه به تعهدی که در چارچوب توافقنامه دوحه به آمریکا دادهاند کوشش کردهاند که جامعه جهانی را مجاب نمایند که پیوند گذشته را با گروههای تروریستی بین المللی ندارند. اظهارات این مقام طالبان که احتمالا غافل از پیامدهای آن بوده است، موید دادههای میدانی و یافتههای مطالعاتی است.
آقای منصور با اشاره به چرایی سقوط رژیم طالبان در سال ۲۰۰۱ به صراحت اعلام کرده است که ما نه در آن زمان و نه اکنون القاعده را تروریست نمیدانیم بلکه آنها «برادران مجاهد» ما هستند. در صحبتهای منصور به چگونگی تبدیل شدن عربهای افغان- که با مجاهدین افغانستان در دهه۱۹۸۰ علیه شوروی میجنگیدند- به القاعده پرداخته شده و القاعده را میراثی باقی مانده از جهادی میداند که مورد حمایت غرب و کشورهای عربی بوده است. وی حملات یازده سپتامبر توسط القاعده را به این خاطر که آنها از ظلم و ستم آمریکا به تنگ آمده بودند تحسین کرده است.
هرچند اظهارات منصور برای مردم افغانستان و آگاهان امور، تازگی ندارد ولی بیان آن در شرایطی که طالبان به دلیل بحران مشروعیت ملی و بین المللی، تلاش دارند وانمود کنند دیگر پیمانی با این گروهها ندارند، بسیار مهم است. از آنجایی که عبداللطیف منصور یک عضو عادی طالبان نیست بلکه سمت کلیدی در کابینه آنها دارد، اعترافش به تداوم پیوند با تروریستهای جهانی، دیدگاه و پالیسی واقعی طالبان را به نمایش میگذارد. این گفتهها از یک طرف پیوند عمیق بین طالبان، القاعده و دیگر گروههای تروریستی را تأیید میکند و از جانب دیگر ماهیت رفتار دوگانه طالبان را آشکار میسازد.
نکته حائز اهمیت دیگر در سخنان این عضو ارشد طالبان این است که استفاده از تعبیر «برادران مجاهد» درباره القاعده منطق این تعامل را تبین میکند و آن اینکه هرکسی در روزهای جهاد و مبارزه دوشادوش ما عمل کردهاند برادران ما هستد که خود را مدیون آنها میدانیم. بر این اساس گروههای دیگری از قبیل حزب ترکستان شرقی چین، جماعت انصارالله تاجیکستان، تحریک طالبان پاکستانی، جیش العدل ایران که در طول بیست سال جنگ طالبان با آمریکا و نظام جمهوری اسلامی، آنها را همراهی کردهاند نیز برادران مجاهد طالبان و مورد حمایت آنها است. این در حالی است که هر یک از گروهای فوق الذکر برای مبارزه با دولتهای کشور متبوع خود پلان دارند و طالبان را حامی و الگوی خود میدانند.