حزب شهروندان افغانستان وبسایت رسمی حزب شهروندان افغانستان
شاید این مطالب برایتان مفید باشد
در کمتر از دو هفته اخیر سه کنفرانس بین المللی با حضور چهره‌ها و نظریه‌پردازان مطرح ضد طالبان در تهران، مسکو و دو شنبه برگزاری گردید. کنفرانس بین المللی «جریان‌شناسی مقاومت» در تهران، کنفرانس بین المللی «افغانستان در میان گذشته و آينده»، در مسکو و یازدهمین نشست امنیتی هرات با عنوان «بازخوانی افغانستان، راهکارهای متفاوت» در دوشنبه. مخالفان طالبان از رهبران سیاسی، مقامات حکومت پیشین، اعضای جامعه مدنی، نویسندگان و پژوهشگران به صورت گسترده در این نشست‌ها حضور داشته و وضعیت جاری افغانستان و راهکارهای رفتن به سمت آینده را به بحث گرفتند. پرسش اصلی این است که مهمترین پیام این نشست‌ها چیست؟ و آیا افغانستان و منطقه برای ورود به فصل پسا طالبان آمده می‌شوند؟
به نظر می‌رسد ناکامی طالبان در استفاده از فرصت پیش آمده در بیش از دو سال گذشته، مردم افغانستان، کشورهای منطقه و حتی حامیان طالبان را مأیوس کرده است. طالبان بجای تلاش در راستای راه‌اندازی گفت‌وگوی ملی، تدوین قانون اساسی، زمینه‌سازی برای انتخابات و مشارکت همگانی در روندهای سیاسی، احترام به حقوق بشر و حقوق زنان و مهار تروریست‌های بین المللی، برعکس به انحصار بیش از پیش قدرت، حذف اقوام و زنان از تمامی عرصه‌های سیاسی و اجتماعی، جنگ با فرهنگ و تاریخ و زبان مردم افغانستان و حمایت از تروریست‌های بین المللی، روی آورده است. بحران اقتصادی شدید در افغانستان، خروج سیل‌آسای مردم از کشور، فساد گسترده در اداره طالبان، تداوم ناکامی طالبان در کسب مشروعیت ملی و بین المللی را در پی داشته و زمینه را برای اتخاذ تدابیر همه جانبه در راستای افغانستان پسا طالبان فراهم کرده است.
ساختار سیاسی هیچ یکی از کشورهای روسیه، تاجیکستان و ایران بدون نظر مساعد دولت‌ها و نظام سیاسی این واحدها اجازه نمی‌دهد که مخالفان مسلح و سیاسی طالبان در سطح بلند در این کشورها سخنرانی و کمپین ضد طالبانی داشته باشند. برگزاری این سلسله نشست‌ها که به صورت آشکار عصبانیت و خشم طالبان را در پی داشته است، نشان می‌دهد که کشورهای منطقه مجاب شده‌اند که طالبان آنطور که وانمود می‌شد تغییر نکرده و اساسا با ایده تأمین ثبات، تشکیل دولت فراگیر، رعایت حقوق سیاسی اقوام و اقلیت‌ها و مبارزه با تروریست‌های بین المللی میانه ندارند. تنش در روابط پاکستان و طالبان که منجر به بحران اخراج مهاجران از این کشور گردیده نشان می‌دهد که طالبان طرحی برای همزیستی مسالمت‌آمیز حتی با قوی‌ترین حامی خود را ندارند بلکه به جریان‌های مثل تی تی پی اجازه فعالیت و انجام عملیات علیه پاکستان می‌دهند.
با توجه به مطالب پیش‌گفته احساس می‌شود مخالفان طالبان در حال ساماندهی و همسویی راهبردی با حمایت مردم افغانستان و استقبال کشورهای منطقه و حتی جهان هستند. اگر تعامل طالبان با مردم افغانستان، منطقه و جهان تغییر نکند، زودتر آن که فکر می‌شد فصل تازه‌ای در تاریخ کشور رقم خواهد خورد.
