حزب شهروندان افغانستان وبسایت رسمی حزب شهروندان افغانستان
شاید این مطالب برایتان مفید باشد
پس از بازگشت طالبان به قدرت هر از گاهی شاهد زورگویی، تهاجم، طرح دعاوی بی مبنا، غصب زمین و جایدادها و کشتار و شکنجه مردم هزاره در نقاط مختلف از سوی کوچی‌های مسلح هستیم. آنچه در این روزها در ورس ولایت بامیان اتفاق افتاده است آخرین مورد نخواهد بود چنانکه اولین مورد نیز نیست. پیش از این در ناور غزنی، بهسود و جلریز میدان وردک، ارزگان، دایکندی، سرپل، بلخ و جز آن نیز شاهد چنین اقدامات سبوعانه بوده‌ایم. به نظر می‌رسد، آنچه در حال جریان است، صرفا دعوای کوچی و ده نشین نیست بلکه پلان گسترده طالبان برای تغییر دموگرافی کشور از جمله هزاره جات است. کوچیها بدون حمایت طالبان قادر به ماجراجویی نیست چنانکه در سال‌های گذشته شاهد این قبیل حرکات به شکل گسترده نبودیم.
طالبان با انحصار قدرت، تعقیب، مجازات و حتی کشتار غیر نظامی و جابجایی جمعیت در قالب بیجاشدگان داخلی و یا اعضای تحریک طالبان پاکستانی، نشان داده‌اند که در پی تطبیق پالیسی تغییر دموگرافی افغانستان هستند. کوچ اجباری که در اوایل در دایکندی و برخی مناطق شمال صورت گرفت در همین راستا بود. واکنش‌ها و انتقادات ملی و بین المللی باعث شده است که طالبان تاکتیک عوض کرده این بار در قالب منازعه کوچی و ده‌نشین همان سیاست را تعقیب و اجرا می‌کنند.
دلایلی زیادی این ایده را تقویت می‌کند. در حالی که طالبان تمام مردم افغانستان را خلع سلاح کرده و حتی مردم را وادار به پرداخت پول نقد بجای تسلیحات خیالی کردند که وجود نداشته است، اما کوچیها مسلح هستند و با زور اسلحه مردم محل را وادار به پذیرش خواسته‌های خود می‌کنند. از جانب دیگر گزارش‌های محلی حاکی است که حکومت مرکزی و ادارات محلی طالبان در مرافعه مردم ده‌نشین هزاره و کوچیها همواره جانب کوچیها را گرفته و به نفع آنها فیصله می‌کنند. کوچیها با طالبان همزبان و هم‌تبار هستند و با دست باز و پشت‌گرمی حکومتی، دست به این اقدامات می‌زنند.
در کوتاه مدت ممکن است مردم برخی محلات وادار به کوچ و واگذاری املاک و اراضی شان شود ولی ریشه و گستره مردم هزاره عمیق‌تر و وسیع‌تر از آن است که با چنین طرح‌های بدوی سرزمین و خاک خود را رها کنند. نتیجه تداوم چنین سیاست‌های خصمانه از یک طرف کاشتن بذرهای نفرت و کدورت قومی و تباری است و از جانب دیگر نفرت از اداره طالبان را پیش از پیش سراسری و تشدید می‌کند. از این رو از بزرگان و متنفذین کوچیها که خود نیز آسیب‌پذیر اند و بزرگان قومی و دور اندیشان پشتون غیر کوچی، نیز انتظار می‌رود که برای جلوگیری از نفرت و عقده قومی در برابر این قبیل اقدامات نژادپرستانه طالبان واکنش نشان داده تبری خود از چنین سیاست‌ها را ابراز بدارند
