حزب شهروندان افغانستان وبسایت رسمی حزب شهروندان افغانستان
شاید این مطالب برایتان مفید باشد
نزدیک به دو سال از سقوط جمهوریت می گذرد و بازیگران سیاسی تازه به این درک رسیده اند که بدون انسجام سیاسی میان نیروهای اپوزیسیون، توفیقی حاصل نخواهد شد. درک چنین ضرورتی هرچند با تاخیر صورت گرفته است؛ اما گامی به پیش قلمداد می گردد.
پرسشی که به ذهن متبادر می گردد این است که اتحاد میان نیروهای سیاسی چرا بوجود نیامد و اگر در آینده قرار است انسجامی حاصل گردد با چه مکانیسمی این مهم حاصل خواهد شد؟
پاسخ گفتن به این سؤال لازم دارد که آسیب شناسی از گذشته صورت بگیرد و بر اساس برونداد آن آسیب شناسی، الزامات و راهکار های تحقق انسجام سیاسی مشخص گردد.
به نظر میرسد که فقدان نگاه استراتژیک به اتحاد از سوی بازیگران سیاسی و استفاده تاکتیکی از این مقوله، مهم ترین عامل افزایش بی اعتمادی میان قومیت ها و جریان های سیاسی اپوزیسیون باشد. اپوزیسیونی که از بدو تولد دولت- ملت در افغانستان، در حاشیه بوده و این حاشیه نشینی را در نبود آن نگاه استراتژیک، به صورت مکرر تجربه نموده است.
برای برون رفت از وضعیت تشتت آمیز موجود و دستیابی به اتحاد نیرومند و انسجام پایدار، گفتمان سازی از نسخه بدیل امارت لازم است. این گفتمان سازی می بایست واقعیت های موجود افغانستان را درک نموده و با در نظر گرفتن همه واقعیت ها، روایتی از نظام سیاسی کارآمد، ارائه نماید.
حاشیه نشینی مستقیما با پدیده انحصار گرایی در ارتباط است و زدودن هرگونه انحصار از عرصه سیاست، مبتنی بر تجربه تاریخی بشر، صرفا از طریق اهتمام به عدالت امکان پذیر است. به این ترتیب اصل عدالت اجتماعی می بایست به عنوان اصل پایه در نظام سازی مورد توجه قرار بگیرد؛ افراد، جریان های سیاسی و قومیت ها، مبتنی بر اصل عدالت در عرصه مدیریت کلان کشور تصمیم گیرنده باشند.
حزب شهروندان افغانستان تلاش می نماید عدالت طلبی را در خاستگاه هرگونه روایت از گفتمان سیاسی قرارداده و مبتنی بر الزامات عدالت طلبی، گفتمان سیاسی کارآمد و با ثبات از نظام سیاسی عرضه نماید. اگرچه عدالت طلبی نیز همانند اتحاد و انسجام، بار ها مورد استفاده های تاکتیکی قرار گرفته است؛ اما شکست سنگین و همه جانبه اخیر، بایست بر همگان واضح نموده باشد که تفسیر های عمیق تر و تعهدات مستحکم تری نسبت به عدالت طلبی ایجاد گردد.
