حزب شهروندان افغانستان وبسایت رسمی حزب شهروندان افغانستان
شاید این مطالب برایتان مفید باشد
هفتاد و هشتمین نشست سالانه مجمع عمومی سازمان ملل متحد، به‌عنوان بزرگترین گردهمایی سیاسی جهان در سطح بلند در حالی برگزار می‌شود که افغانستان برای سه سال پیاپی فاقد دولت مشروع است و مردم افغانستان توسط یک گروه بدوی و تروریست به گروگان گرفته شده است. سه سال می‌شود که صندلی سران افغانستان در این اجلاس خالی است و نمایندگی دولت پیشین در سازمان ملل نیز در دو سال گذشته سخنرانی نداشته است و امسال نیز معلوم نیست که این مجال را داشته باشد یا خیر؟ با این وجود مردم افغانستان از این نشست مهم که در آن به مسایل مهم جهانی و چالش‌های فراروی صلح و امنیت، حقوق بشر، محیط زیست و جزء آن پرداخته می‌شود چه انتظاراتی می‌توانند داشته باشند.؟
انتظارات شهروندان افغانستان از این نشست بزرگ را که توسط یگانه سازمان جهانی مدافع صلح و امنیت بین المللی و پاسدار ارزش‌های انسانی و حقوق بشری برگزار می‌شود و اغلب سران کشورها ویا دیگر مقامات عالی رتبه در آن حضور دارند، می‌توان در دو سطح تلخیص کرد:
الف) سطح سخنرانی‌های عمومی
از رهبران قدرت‌های بزرگ و نمایندگی کشورهای ذیدخل در مسایل افغانستان که ناظر وضعیت جاری در کشور ما هستند و خود را متعهد با ارزش‌های انسانی و حقوق بشری می‌دانند، انتظار می‌رود، نقض گسترده حقوق بشر مخصوصا حقوق زنان، انحصار قدرت، بحران اقتصادی، عقبگرد فرهنگی، تعطیلی فعالیت احزاب و رسانه‌های مستقل و افزایش فعالیت گروه‌های تروریستی در خاک افغانستان را با افکار عمومی جهانیان و نمایندگی‌های حاضر در این اجلاس شریک کنند. در حالی که صدای مردم افغانستان حتی از آدرس نمایندگی دولت پیشین به دلیل اعمال فشار حامیان طالبان انعکاس نیافته است، وظیفه اخلاقی و انسانی رهبران و نمایندگان آزادی‌خواه و مدعیان حقوق بشر است که به وضعیت جاری در افغانستان توجه کنند. افغانستان تنها کشوری در جهان است که زنان در آن از حق تحصیل، کار و حضور اجتماعی محروم شده‌اند. افغانستان دومین کشور جهان است که فاقد دولت مشروع در سطح ملی و بین المللی است و افغانستان تنها کشوری در جهان است که پناه‌گاه و مأمن بیش از بیست گروه تروریستی گردیده است.
ب) سطح مذاکرات دوجانبه و نشست‌های چند جانبه
همچنین انتظار می‌رود که در نشست‌های دوجانبه و چند جانبه رهبران در حاشیه نشست‌های رسمی مجمع عمومی سازمان ملل، به نگرانی‌های واقع‌بینانه گسترش تروریسم در افغانستان، نقض فاحش حقوق بشر، انزوای مردم افغانستان و عقبگرد کشور به قرون وسطی پرداخته شده، تصامیم لازم در راستای منافع مردم افغانستان، امنیت و ثبات منطقه‌ای و جلوگیری از تهدید صلح و امنیت بین المللی از خاک افغانستان، اتخاذ گردیده راهکارهای عملیاتی برای اعمال فشار بر طالبان در جهت پذیرش خواست مردم افغانستان و جامعه جهانی، جستجو شود. این سطح از رایزنی‌های که جنبه اجرایی و عملیاتی بیشتری دارد، فرصتی است برای همسایگان افغانستان و کشورهای ذی نفع در افغانستان که گسترش فعالیت و افزایش قدرت داعش و دیگر گروه‌های تروریستی را می‌کنند تا راهکارهای مبارزه با داعش و کاهش تهدید‌های تروریستی از خاک افغانستان را در همسویی با مردم و نمایندگان واقعی مردم افغانستان جستجو کنند.
