ضرورت مبارزه جهانی با تروریسم

حملات تروریستی دیروز در مسکو بیش از دو صد کشته و زخمی برجا گذاشت و مسئولیت آن را داعش به عهده گرفت. چند مدت قبل در انفجار مشابه در کرمان ایران بیش از ۴۰۰ نفر کشته و مجروح گردیدند که انهم توسط داعش انجام شده بود. اگرچه داعش هنوز مشخص نکرده است که کدام یکی از شعبه های محلی آن، عملیات دیروز را انجام داده است تا بتوان دقیق تر عوامل آن را توضیح داد؛ اما برخورد سیاسی با تروریسم و ابزار قرار گرفتن این پدیده ضد انسانی در سیاست خارجی قدرت‌های بزرگ می‌تواند عامل راهبردی باشد. سازمان‌های استخباراتی روسیه به صورت مکرر نگرانی خود را از گروه‌های تروریستی فعال در افغانستان ابراز نموده بودند و همین این سازمان ها هشدار داده بودند که بیش از ۲۲ گروه تروریستی پس از حاکمیت طالبان در افغانستان فعال گردیده است.
حملات دیروز اولین حملات تروریستی نبوده و آخرین هم نخواهد بود. روس‌ها و دیگر قدرت‌های بین‌المللی پس از به قدرت رسیدن طالبان، با تمایز گذاری میان طالبان و داعش، در واقع تروریسم را به دو قسم خوب و بد تقسیم می کنند؛ با قوی‌ترین گروه تروریستی یعنی طالبان روابط سیاسی برقرار می‌نمایند،به آنها نمایندگی‌های سیاسی افغانستان را تحویل می‌دهند و انتظار دارند که از طریق نزدیک شدن با طالبان بتوانند جریان‌های تروریستی چون داعش رل مهار نمایند. حمله دیروز نشان داد که چنین تصوری از تروریسم و چنین تفکیک گزاری واقع بینانه نیست. آین گروه‌های دهشت افکن در مبانی ، منابع، اصول و اهداف تفاوتی با هم ندارند. انتحار، ترور و دهشت آفرینی به عنوان مهم ترین ابزار تحت فشار قراردادن دولت ها و گروه های مخالف در دستور کار هردو گروه قرار دارد. هر دو گروه از رنج مردم لذت می‌برند. قریب به سال است که مردم افغانستان قربانی این پدیده شرارت برانگیز گردیده است. قریب به اتفاق جمعیت کل کشور فقیر هستند. نیمی از جمعیت افغانستان از حق تحصیل و کار محروم گردیده اند و جمعیت جوان کشور به اقصی نقاط جهان پناه برده اند. همه این محنت ها نیز به دلیل همان نگاه سیاسی به تروریسم و تمایز گزاری میان طالب و داعش بوجود آمده است.