حزب شهروندان افغانستان وبسایت رسمی حزب شهروندان افغانستان
شاید این مطالب برایتان مفید باشد
افزایش محدودیت‌ها بر تحصیل دختران؛ زن‌ستیزی یا جلوگیری از توسعه کشور؟
بر اساس گزارش منابع محلی طالبان در اقدامی تازه و به صورت شفاهی دستور داده‌اند که دختران بالاتر از ده سال نباید به مکتب بروند. این در حالی است که برخی مقامات طالبان در پاسخ به تقاضای افکار عمومی و جامعه جهانی همواره تأکید کرده‌اند که به دنبال یافتن راه‌های بازگشایی مکاتب دختران هستند. تصمیم جدید طالبان نشان می‌دهد که بر خلاف انتظار مردم و جامعه جهانی، این گروه به تدریج محدودیت‌ها بر زنان را افزایش می‌دهند. پرسش این است که طالبان زن‌ستیز هستند یا با محروم کردن نصف جمعیت کشور از تحصیل پروژه جلوگیری از توسعه در افغانستان را به پیش می‌برند؟
در پاسخ به این سوال می‌توان گفت که طالبان به صورت همزمان چندین پروژه را در راستای تضعیف و آسیب رساندن به منافع ملی افغانستان به پیش می‌برند که زن ستیزی و جلوگیری از حرکت کشور به سمت توسعه از برجسته‌ترین نمودهای آن است. اعمال محدودیت، تهدید و خشونت‌ورزی طالبان باعث گردیده است که نیروهای فنی و مسلکی کشور را ترک کنند. از جانب دیگر برخوردها و دستور العمل‌های غیر فنی طالبان در مورد نهادهای آموزشی باعث گردیده است که روند ارائه خدمات آموزشی در کل کشور آسیب دیده و خدمات قابل قبول عرضه نگردد.
تفکر، تصمیم‌ها و رفتارهای طالبان نشان می‌دهد که این گروه زن را نه به‌عنوان انسان دارای درک و ظرفیت بلکه صرفا به حیث کالا و یا برده مردان می‌بینند. بر همین اساس و با توجه به خوانش و قرائت آموزه‌های اسلامی در بستر فرهنگ قبیله‌ای، در صدد حذف کامل زنان از تمامی عرصه‌های حیات اجتماعی هستند. روندی که در طی دو سال گذشته طی شده است تردیدی باقی نمی‌گذارد که طالبان به تدریج محدویت‌ها بر زنان را افزایش داده و زن‌ستیزی کامل را به نمایش گذاشته و تشدید خواهند کرد. از جانب دیگر کشوری در حال توسعه مثل افغانستان نیاز مبرم به سهم و حضور موثر نیروهای متخصص و مسلکی دارد که دختران و بانوان تحصیل کرده ۵۰ درصد نیروی پیش برنده روند توسعه را تشکیل می‌دهند. طالبان با جلوگیری از آموزش دختران عملا کشور را از تربیت و پرورش نصف نیروی انسانی آن محروم کرده ضربه جبران ناپذیر بر روند توسعه می‌زند.
بنابراین محرومیت دختران از آموزش هم زن‌ستیزی است و هم آسیب زدن به روند توسعه. با این وضعیت انتظار مردم افغانستان از جامعه جهانی این است که با ابطال فرضیه تغییر طالبان، در قبال ادامه همکاری و تعامل با این گروه تجدید نظر کرده کمک نکنند که یک گروه بدوی رجعت گرا در هزاره سوم زنان یک کشور را به بند کشیده و موتور حرکت به سمت توسعه در این کشو را متوقف کنند.
