سازمان ملل متحد اعلام کرده است که نشست سوم دوحه به تاریخ ۳۰ جون و اول جولای برگزار میشود. در این نشست نمایندگان ویژه کشورها برای افغانستان در مورد چگونگی تعامل با طالبان بحث میکنند. مبتنی بر این هدف اعلام شده نگرانیهای زیادی در مورد نشست سوم دوحه وجود دارد:
نخستین نگرانی آن است که دعوت رسمی سازمان ملل متحد از گروه طالبان پس از آنکه این گروه در نشست دوم شرکت ننمود، به معنای عقب نشینی سازمان ملل از مواضع حقوق بشری خویش تفسیر گردد. این بدان معناست که طالبان در نقض قوانین بینالمللی و نادیدهگری حقوق اساسی شهروندان جسورتر گردیده و سرکوب شهروندان را افزایش دهد.
نگرانی دوم به کلیت روند دوحه برمیگردد که تا حالا در غیاب اراده مردم افغانستان صورت گرفته است. در این روند از همان ابتدا مردم افغانستان جایگاهی نداشتند و تعامل میان دولتها و گروه تروریستی طالبان محور اصلی بوده است. برونداد این توافق، بیشترین خسارت و هزینهها را متوجه مردم افغانستان نموده است؛ این هزینههای انسانی در قالب محرومیت از حقوق، حذف زنان از عرصه عمومی، فقر گسترده، افزایش بیکاری و خروج فزاینده شهروندان افغانستان در قالب مهاجرتهای ناخواسته به نمایش گذاشته شده است
نگرانی سوم مربوط به چگونگی تعامل این سازمان با گروه طالبان در آینده است. مردم افغانستان واقعاً نگران هستند که این نشست پیش زمینهای باشد برای رسمیت دهی به گروه طالبان. اگر این اتفاق صورت بگیرد هم سازمان ملل متحد جایگاه خود را در میان مردم افغانستان از دست خواهد داد و هم وضعیت به وجود آمده اینکه هست، بدتر خواهد شد.
برای برون رفت از وضعیت موجود، سازمان ملل متحد لازم است با آسیب شناسی از گذشته روند دوحه و مبتنی بر منافع ملت افغانستان به حقوق اساسی شهروندان کشور توجه بیشتری داشته باشد. تا زمانی که یک سیستم دموکراتیک برای بن بست به وجود آمده مورد توافق قرار نگیرد، عبور از این بنبست امکانپذیر نخواهد بود. بر این اساس بهتر آن است که سازمان ملل متحد روند دوحه را به یک روند ملی از گفتگوها
مبدل نماید که در آن توافق بر یک مکانیزم ملی و البته دموکراتیک مورد اهتمام همه اطراف قرار بگیرد.
برچسبسازمان ملل متحد مردم افغانستان نشت سوم دوحه
مطلب پیشنهادی
نماینده حزب شهروندان افغانستان در سومین کنفرانس فرانکفورت آلمان
حزب شهروندان افغانستان، با توجه به تعهد عمیقی که نسبت به سرنوشت مردم خود دارد، …