حزب شهروندان افغانستان وبسایت رسمی حزب شهروندان افغانستان
شاید این مطالب برایتان مفید باشد
قرار است به روزهای ۱۸ و ۱۹ ماه جاری (فبروری)، نشست دوحه با میزبانی دبیر کل سازمان ملل متحد، با مشارکت نمایندگان ویژه کشورهای ذیدخل در امور افغانستان، اعضای جامعه مدنی و احتمالا نمایندگان طالبان برگزار شود. استفان دوجاریک سخنگوی دبیرکل ملل متحد به تازگی گفته است که یکی از اهداف مهم این نشست این است که زمینه ملاقات و گفتوگوی دستهجمعی نمایندگان خاص کشورها در امور افغانستان با جوانب ذی دخل افغانستانی به شمول نمایندگان طالبان و اعضای جامعه مدنی از جمله نمایندگان زنان فراهم شود. این دومین نشست در کمتر از یک سال است که در دوحه با موضوع افغانستان برگزار میشود. نشست قبلی در می ۲۰۲۳ برگزار شد که در آن نمایندگان طالبان دعوت نشده بود. هرچه به زمان برگزاری نشست نزدیک میشویم شاهد افزایش حساسیت جریانها، حلقات سیاسی، شخصیتهای مستقل و افکار عمومی در قبال این نشست هستیم که توأمان از بیم و امید سخن میگویند.
از یک طرف با توجه به نقض تعهدات توافقنامه دوحه از سوی طالبان از جمله نفی هر نوع گفتوگوی بین الافغانی برای ایجاد یک ساختار مبتنی بر اراده مردم، نقض گسترده حقوق بشر، و اعمال بدترین محدودیتها و خشونتها علیه زنان، افزایش فعالیت گروههای تروریستی در افغانستان تحت کنترل طالبان، سیل عظیم مهاجرت به بیرون از کشور و تشدید بحران اقتصادی، انتظار میرود که سازمان ملل در هماهنگی با کشورهای ذیدخل در مسایل افغانستان سازوکارهای تأدیبی علیه طالبان را تشدید کرده و بر این گروه اعمال فشار کنند که به خواست جامعه جهانی و مردم افغانستان تن دهند. اولین قدم در این راستا عمل به قطعنامه ۲۷۲۱ شورای امنیت و تعیین نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل در امور صلح و حل منازعه در افغانستان است. از جانب دیگر انتظار میرود که جهان با موضوع حقوق بشر، حقوق زنان و اقلیتها برخورد سیاسی نکرده طالبان را در قبال نقض فاحش حقوق بشر مورد مواخذه قرار دهند. با این نگاه میتوان گفت افکار عمومی نسبت به نشست دوحه امیدواریهای دارند.
از سوی دیگر با توجه به عدم دعوت جریانهای سیاسی و شناخته شده مخالف طالبان در این نشست و تعیین شرط و شرایط از جانب طالبان از جمله اینکه به عنوان نماینده رسمی مردم افغانستان شناخته و در واقع رسمیت داده شوند، نگرانیهای وسیعی هم ابراز میشود. در صدر نگرانیها این دغدغه وجود دارد که مبادا همانند توافقنامه دوحه در ۲۰۲۰ و بار دیگر در غیاب نمایندگان واقعی مردم افغانستان، معاملهای با طالبان صورت گیرد و بسترهای تحکیم پایههای قدرت و خشونتورزی بیشتر این گروه فراهم شود. ابراز تمایل تعدادی از نمایندگان خاص کشورهای منطقه مبنی بر باز کردن باب تعامل رسمی با طالبان و ادغام این گروه در جامعه جهانی بدون توجه به خواست و اراده مردم افغانستان، بیشتر بر این بیم و نگرانی دامن زده است.
بنابراین مردم افغانستان که بیش از دو و نیم سال است که توسط یک گروه افراطی و بدوی و بر اساس یک توطئه به گروگان گرفته شدهاند، با حساسیت زیاد تحولات و اخبار مرتبط با نشست دوحه را دنبال میکنند و انتظار دارند که سازمان ملل و جامعه جهانی با ارزشهای حقوق بشری، نظم دموکراتیک و مبارزه با تروریسم برخورد دوگانه نکرده، مسئولیت خود را آنگونه که باید، انجام دهند.
