حزب شهروندان افغانستان وبسایت رسمی حزب شهروندان افغانستان
شاید این مطالب برایتان مفید باشد
روز گذشته شهرهای زیادی در نقاط مختلف جهان شاهد دادخواهی گسترده علیه «نسل‌کشی هزاره‌ها» و «آپارتاید جنسیتی» در افغانستان بودند. این تظاهرات وسیع به درخواست شخصیت‌ها، نهادها مدنی، انجمن‌ها و تشکل‌های گوناگون برگزار گردید. هدف از این دادخواهی این است که جامعه جهانی، شورای حقوق بشر سازمان ملل و دیگر نهادهای مسئول در قبال حقوق بشر، نسل‌کشی انکار ناپذیر هزاره‌ها و «آپارتاید جنسیتی» در افغانستان را به رسمیت بشناسند. هزاره‌ها تنها گروه قومی در جهان است که طولانی‌ترین نسل‌کشی تاریخ در سده‌های اخیر علیه آنها اعمال شده و می‌شود. نسل‌کشی هزاره‌ها نزدیک به یک و نیم سده می‌شود که با وقفه‌های ادامه دارد. در این میان اقدام به نسل‌کشی هزاره‌ها در سه مقطع تاریخی بسیار عریان، همه جانبه و مستند صورت گرفته است.
مقطع اول مربوط به اوایل دهه ۱۸۹۰و دوره حاکمیت عبدالرحمن خان است که بیش از ۶۰ درصد مردم هزاره نابود گردیدند. دومین مقطع آشکار مربوط به دهه ۱۹۹۰ و دوره نخست حاکمیت طالبان است که این گروه در سراسر کشور از جمله در مزار شریف و یکاولنگ هزاره‌ها را به صورت گسترده سلاخی کردند. سومین مقطع تاریخی بیش از ده سال می‌شود که ادامه دارد. در مقطع سوم چه در دوره جمهوریت و چه در حاکمیت طالبان، مساجد، مکاتب، حسینیه‌ها، ورزشگاه‌ها، آموزشگاه‌ها، درمانگاه‌ها، فروشگاه‌ها، چهار راه‌ها و هر نوع مکان تجمع هزاره‌ها به صورت مستمر و وحشیانه هدف قرار گرفته است. در این حملات زنان، کودکان، سالخوردگان و بخصوص نوجوانان و تحصیل‌کردگان هزاره کشته شده‌اند.
تداوم و حتی تشدید این حملات در پی بازگشت طالبان به قدرت انکار ناپذیر است. در دو سال و نیم گذشته هزاره‌ها در کابل، هرات، قندوز، قندهار، سرپل و سایر نقاط کشور هم‌چنان آماج حمله‌های انتحاری و انفجارهای خونین بوده و هستند. با حاکمیت طالبان علاوه بر انتحار و انفجار، تاکتیک‌های جدیدی از سوی گروه برای اعمال فشار بر هزاره‌ها در پیش گرفته شده و اعمال می‌شود که آشکارا پلان نابودی دسته‌جمعی هزاره‌ها توسط طالبان را نشان می‌دهد. مجازات گسترده هزاره‌ها به بهانه دعوای کوچی‌ها، تعقیب و مجازات کسبه، تاجر، کارکر و کارمندان پیشین دولت و یا اعضای اردو و پولیس به بهانه اینکه جاسوسان شان وجود اسلحه نزد آنان را گزارش داده‌اند. همچنین توهین و تحقیر زنان به صورت متمرکز در مناطق شیعه و هزاره نشین به بهانه بد حجابی مصادیق چند از اعمال فشارهای طالبان علاوه بر ساماندهی انفجار و انتحار علیه هزاره‌ها است.
با توجه به فکت‌های پیش گفته و تلاش چند ساله نهادهای مدنی و حقوق بشری در افغانستان برای دادخواهی و مستندسازی نسل‌کشی هزاره ها، انتظار می‌رود جهانیان چشمان خود را بر واقعیت نسل‌کشی هزاره‌ها نبندند و این حقیقت تلخ در افغانستان را به رسمیت بشناسند. با اینکه از تلاش‌های تعدادی از نمایندگان پارلمان بریتانیا، کانادا، استرالیا و برخی دیگر از کشورهای مدافع حقوق بشر استقبال و تمجید می‌شود، انتظار می‌رود سازمان ملل و بخصوص دادگاه بین المللی لاهه موضوع نسل‌کشی هزاره‌ها در افغانستان و حتی پاکستان را در دستور کار قرار داده هر چه عاجل کمیته‌ای را برای رسیدگی به این موضوع تشکیل دهند.
